Ο ΜΑΡΚΟ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ

Για όσους εντρυφούν στις «πτυχές» της ιστορίας, ανασκαλεύοντας σημαντικά γεγονότα, τα κρυφά αίτιά τους και τις κοσμογονικές συνέπειές τους, σε συνδυασμό με τίς εξαιρετικές προσωπικότητες που τα προκάλεσαν, τα επηρέασαν και καταξιώθηκαν μέσα από αυτά, το βιβλίο με τίτλο : «Ο Μάρκο Μπότσαρης αφηγείται», εμπεριέχει όλα τα παραπάνω στοιχεία που ελκύουν και γοητεύουν τούς ιστοριολάγνους αναγνώστες.

Το ότι το βιβλίο εκδόθηκε εφέτος που συμπληρώνονται διακόσια χρόνια από τον ηρωϊκό θάνατο εκείνου του ασύγκριτου ήρωα της ελληνικής επαναστάσεως του 1821, η δε αδόκητη απώλειά του, ως λέγεται στα 33 χρόνια του, σε ηλικία ταυτόσημη με εκείνη του Ιησού Χριστού και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ασφαλώς προσθέτει στο τραγικό γεγονός και μια χροιά ρομαντικού μυστικισμού που την αποδίδει ο ελληνικός λαός, στις «μυθικές» πανάρχαιες Μοίρες, που «θέλουν τούς καλούς να φεύγουν νέοι»

To βιβλίο πραγματεύεται – διά της αφηγήσεως του ιδίου του Μάρκου – την ιστορική προέλευση των προγόνων του Μποτσαραίων, η οποία ανάγεται στα επικά χρόνια (15ου αιώνα μ.Χ.) των πολεμικών δράσεων του Ηπειρώτη στρατηλάτη Γεωργίου Καστριώτη (του θρυλικού Τουρκομάχου «Σκεντέρμπεη»), με πρωτότυπες πληροφορίες και άγνωστες λεπτομέρειες για την ιστορική συνέχεια των επιγόνων συμπολεμιστών του, που είχαν διασωθεί όχι μόνον στο θρυλικό Σούλι, συνεχίζοντας τους ηρωϊκούς αντιτουρκικούς αγώνες μαζί με τους λοιπούς Σουλιώτες αγωνιστές (Τζαβελαίους, Δρακαίους, Ζερβαίους, Σεχαίους, Δαγκλαίους, Φωτομαραίους, Ζαρμπαίους, Κουτσονικαίους, Καραμπιναίους, κ.ά.).

Ωστόσο, το περιεχόμενο του βιβλίου εμπεριέχει στις ιστορούμενες πτυχές του και ποικίλες πληροφορίες που αφορούν άγνωστες στιγμές της ζωής του Μάρκου Μπότσαρη και κυρίως των εφηβικών του χρόνων, πού είναι συνυφασμένοι με τον ολέθριο, για την ιστορική «φάρα» των Μποτσαραίων, χαλασμό τους στην ορεινή περιοχή των Ραδοβυζίων της Άρτας, όπου η βυζαντινή Μονή τής Παναγίας τού Σέλτσου, την παγωμένη άνοιξη του μακρινού έτους 1804.

Όπου, οι περιγραφές των άγριων μαχών μεταξύ των αρειμάνιων Σουλιωτών και των πολλαπλάσιων σε αριθμούς Τουρκαλβανών μισθοφόρων του αιμοβόρου και δόλιου Αλή πασά, οι ανείπωτες σφαγές των άοπλων γυναικοπαίδων, η μυθιστορική απόκρυψη, διάσωση και, εν τέλει, η «οδύσσεια» της διαφυγής των ελαχίστων που γλύτωσαν εκεί, περιγράφονται «από τον ίδιο», τον – τότε έφηβο και ευτυχώς διασωθέντα – Μάρκο Μπότσαρη, αποδιδόμενες με ιστορική, γεωγραφική και τοπογραφική πιστότητα, ακριβώς γιατί ο συγγραφέας γνωρίζει εξ ιδίας αντιλήψεως (ήδη από την δεκαετία του 1970), τους τόπους οι οποίοι προσδιόρισαν και τους τρόπους που έδρασαν -τότε- οι Μποτσαραίοι!